Nieuws
Zaterdag 25 september was alweer de 60e reguliere werkochtend. Dit keer stonden weer werkzaamheden op diverse plekken op het programma. Zo'n 15 vrienden waren gekomen om te werken.
Het zal inmiddels vast bekend klinken, vooral bramen moesten worden gerooid. Onvoorstelbaar hoe die blijven groeien en woekeren. Meterslange bramenstruiken komen soms tevoorschijn. Steeds vaker proberen we die met wortel en al te verwijderen, anders blijft het dweilen met de kraan open. Dat blijkt keer op keer niet eenvoudig te zijn overigens. Maar zoals u op de foto's verderop kunt zien, ook andere klussen werden geklaard. En zoals gebruikelijk, er was ook tijd om wat bij te praten onder het genot van de appeltaart met de appels uit de boomgaard, die de week ervoor waren geplukt.
Zaterdag 18 september kon er weer geplukt worden in de boomgaard. Een groep vrijwilligers had zich opgegeven voor de pluk van appels en snoei van pruimenbomen.
De werkgroep Boomgaard had de bomen al een tijd in de gaten gehouden en op diverse momenten onderhoud gepleegd. Het weer afgelopen seizoen werkte niet mee: in het voorjaar te koud en in de zomer te nat. De pruimenbomen lieten dan ook verstek gaan en toen de peren begonnen te rijpen, voedden de eksters zich ermee. Maar, de appelbomen hadden de nodige opbrengst dit jaar. Vandaar de pluk. Ook moesten de pruimenbomen gesnoeid worden.
Wilt u ook lid worden van de werkgroep boomgaard en via e-mail of Whatsapp worden geattendeerd op werkzaamheden, meld u dan aan met onderstaande link(s).
Ik meld mij aan als lid van de werkgroep en de WhatsApp groep Boomgaard Boetzelaerpark
Ik meld mij aan voor de WhatsApp groep Boomgaard Boetzelaerpark
Ondanks de sombere weersvoorspellingen waren 31 juli toch 15 vrienden gekomen om te gaan werken in het Van Boetzelaerpark. Vooral bramen en brandnetels gedijen goed bij de hoge stikstofniveau's en die groeien dan ook als kool. Deze verwijderen stond dan ook hoog op de lijst 'to do' deze ochtend. Helaas begon het steeds meer te regenen. UIteindelijk is dan ook besloten om na de koffie te stoppen. Desondanks waren er toch de nodige stapels gemaakt en is er toch het nodige werk verzet. Op weer naar de volgende werkochtend op 28 augustus.
Eindelijk kon er weer gewerkt worden in het Van Boetzelaerpark op 26 juni. Het was alweer de 56e keer. De laatste werkochtend was eind september 2020. Bij toeval golden vanaf 26 juni ook vele versoepelingen.
Rond de 20 vrienden waren gekomen. Zoals gebruikelijk startten we weer met een kop koffie en de instructies voor deze ochtend. In totaal waren 4 locaties gekozen om te worden aangepakt. Denk aan het verwijderen van zaailingen en vooral ook bramen. Deze laatste waren fors aan het woekeren geslagen. Ook werden de randen rond de vijver onderhanden genomen en het gebied rond het parkhuisje.
Het was duidelijk dat iedereen er weer zin in had en het koste dan ook moeite om iedereen aan de koffie te krijgen rond 11.00. Daarna ging iedereen weer snel aan de slag. Het resultaat waren weer grote hopen afval, die op maandag weer worden verwijderd door de gemeente. Al met al niet alleen weer een nuttige ochtendbesteding, maar ook weer veel gezelligheid. Eind juli en eind augustus zijn weer de volgende werkochtenden.
Vanaf 11 februari en zeker in het weekend van 13 en 14 februari kon volop worden geschaatst op de vijver in het Van Boetzelaerpark. Dat is heel lang geleden. De sfeer was goed. Het ijs was hier en daar minder van kwaliteit en er lagen op enkele plekken veel takjes. Dat hinderde mensen zeker niet om te schaatsen.
Helaas kon vanwege het risico op besmetting en de Corona-maatregelen door de vrienden geen koek-en-zopie worden verzorgd. Daar keken we wel al een aantal jaren naar uit. Er bleef gelukkig ook nog ruimte over voor de watervogels.
Hoewel het heel koud aanvoelde, waren toch velen naar het Van Boetzelarpark gekomen om te genieten van de sneeuw. Verleden week waren we nog blij met de eerste vorst sinds lange tijd, nu lag er volop sneeuw. De activiteiten varieerden van sleeën, sneeuwballen gooien, wandelen, hond uitlaten, kijken naar de natuur et cetera. Er was een gemeenschappelijke deler en dat was het plezier. Velen hadden de skikleding, handschoenen en snowboots weer uit de kast gehaald. Gelukkig was het niet te druk waardoor iedereen zich goed aan de 1,5 meter afstand kon houden.