Dromen achter bomen: de wensen van 2009

De vereniging Vrienden van het Van Boetzelaerpark, per 12 mei 2015 veranderd in een stichting, is opgericht op 16 juli 2007 door Sven Gutker de Geus. Nog heel actueel zijn de wensen die in 2009 door hem werden geformuleerd. In het document “Achter elke boom een droom” kunnen we lezen wat die dromen waren. We kunnen vaststellen dat er al heel veel is bereikt!

In het toenmalige document zijn tien wensen voor het park geuit. Er is destijds gekozen voor een wijze waarin de wensen als ‘dromen’ naar voren komen en zijn beschreven vanuit een doelgroep. Alle wensen waren gekoppeld aan de mogelijkheden die het park biedt. Toch stelde Sven toen al dat die doelen alleen kunnen worden bereikt als er voldoende energie aanwezig is.

Krantenknipsel start vrienden

Hieronder de tekst van de toen geformuleerde dromen.

 

Eerste droom: het park voor natuurliefhebbers

Het in 1930-1931 aangelegde park vertoont kenmerken van de Engelse landschapsstijl. Er werd een verscheidenheid aan bomen en struiken aangeplant. Maar ook de bestaande boomgroepen werden door de firma Copijn in het park opgenomen, zodat er thans bomen te vinden zijn die een respectabele ouderdom hebben. Een nazaat, boomchirurg Jörn Copijn, heeft tijdens Monumentendag in 2008 al wandelend commentaar gegeven op het park. Naar zijn mening is er nog veel over van het oorspronkelijke plan, de meeste bomen zijn er nog.

De nieuwe aanplant van 1932 is nog maar op de helft van de levensduur en kan dus nog lang mee. De wens is om verloren gegane bomen weer terug te planten. De droom is dat het verhaal van het park en de aanwezige bomen goed verteld gaat worden. Dat kan in het park door onderhoud, buiten het park kan dat door een aantrekkelijke website. In de directe omgeving van het park zijn er vier basisscholen die gebruik kunnen maken van een website en het park. Meer dan honderd kinderen kunnen zo heel gemakkelijk een leuke en instructieve les aangeboden krijgen.

 

Tweede droom: het park voor waterliefhebbers

De vijver in het park is een centraal element. De grond die met het uitgraven is verkregen is gebruikt voor de glooiingen op andere plaatsen in het park. Over de smalle verbinding tussen de ‘grote’ en de ‘kleine’ vijver loopt een houten bruggetje dat voorkomt op heel veel trouwfoto’s uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. De kwaliteit van het water is al jaren onder de maat, er zit te weinig leven in de vijver. Met de Provincie Utrecht zijn inmiddels afspraken gemaakt over een verbinding tussen de vijver van het park en de Biltse Grift aan de andere kant van de Utrechtseweg. Deze verbinding is er ooit geweest, maar in ongerede geraakt. In het oorspronkelijke plan was er geen verbinding, maar toen was de waterkwaliteit in de hele regio veel beter. De verwachting is dat een verbinding een positief effect zal hebben op de kwaliteit van het water.
Dit project van het water in de vijver is een uitgelezen kans om er scholen bij te betrekken. Dat kan met de inzet van lespakketten, de website en inschakeling van het waterschap Stichtse Rijnlanden. De wens is om de kwaliteit van het water blijvend te laten onderzoeken door de scholen in de buurt. Een beheersing van de vogelstand in de vijver hoort hier bij.
In de winter is de vijver in het park bij voldoende vorst bevroren. De wens is om dan een Oudhollands schaatsfestijn te organiseren met koek en zopie.

 

Derde droom: het park voor plantenliefhebbers

Het aantal borders in het park is groot. Daarmee is er ruimte voor de aanplant van bijzondere en mooie planten. De gemeente doet haar best om het park te onderhouden, maar beschikt niet over de mensen en de middelen om dit op hoog niveau te doen. Ooit waren er zeven werklieden bezig met het park, nu heeft het park slechts een B-status als het gaat om het onderhoud. De wens is dat het weer een A-status krijgt en dat het park weer gaat stralen. Voor de borders is de droom dat deze geadopteerd gaan worden door burgers en bedrijven. Zij kunnen jaarlijks een aantal vierkante meters voor hun rekening nemen door zelf het onderhoud te doen of door het onderhoud te financieren.

 

Vierde droom: het park voor kinderen en hun ouders

Bijna tachtig jaar al is het park een oase voor ouders met kinderen. Generaties hebben er als kind gelopen om kastanjes te zoeken of om de ganzen te voeren. Al jaren is er aan de zijde van de Utrechtseweg een klein speeltuintje met een zandbak, twee wipkippen en een trapveldje. Deze voorziening is nu aan het eind van haar bestaan. Jonge ouders in de omgeving hebben zelf het initiatief genomen om tot een nieuwe voorziening te komen. Bij de Rabobank Heuvelrug en omstreken is al een bedrag gereserveerd voor de nieuwe speeltuin.
Inmiddels is er, op initiatief van de Vereniging, twee maal een werkgroep bijeen geweest om een plan te maken. De contouren van dit plan zijn er nu. De volgende stap is het verkrijgen van nog meer middelen door fondsen aan te schrijven. De gemeente is bereid het bedrag te verdubbelen met een maximum van 20.000 Euro en zet een enquête uit in de omgeving van het park. Het belangrijkste moment is de dag waarop kinderen zelf hun toestellen mogen uitkiezen. De nieuwe speeltuin kent twee leeftijdsdoelgroepen: 0-6 en 6-12. Voor de kleintjes wordt er gedacht aan glijbanen en kleine speeltoestellen, voor de groteren aan een klimfort. Eind oktober 2009 start de fondsenwerving voor dit ambitieuze plan.
De Vereniging heeft ook de wens om samen met scholen het park te benutten voor lessen. Daarvoor lenen de bomen en de vijver zich heel goed. Hier kan een goede, actuele en interactieve website hele goede diensten bewijzen.

 

Vijfde droom: het park voor jongeren

Jongeren zijn graag in het park, het is een plaats waar zij elkaar ontmoeten zonder gezien te worden. Juist voor deze groep is het belangrijk om te weten wat er wel en niet mogelijk is. Zodra zij weten en er op gewezen worden dat het niet de bedoeling is om met de scooter het park in te gaan, dan respecteren zij dat. De jongeren zijn over het algemeen goed aanspreekbaar en stellen er prijs op serieus te worden genomen. Voor gevallen waarin er sprake is van overlast, zijn er afspraken gemaakt met de gemeente (de eigenaar van het park) en met de politie en de jongerenwerkers. De droom is dat de jongeren het park ook gaan zien als ‘hun’ park en zelf zorgen voor de handhaving van de regels.

 

Zesde droom: het park voor muziekliefhebbers

De wens van de stichter van het park om er een podium van te maken voor muziekuitvoeringen, is al gedeeltelijk in vervulling gegaan. Net als in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw realiseert een werkgroep eens per jaar een muzikale middag. In 2009 was dit voor de tweede maal erg succesvol. Bij voldoende steun vanuit de leden is het mogelijk op een tweede moment in het jaar een evenement te plannen. Juist deze activiteit maakt ontmoetingen in het park heel goed mogelijk.

 

Zevende droom: het park voor ouderen

Veel oudere mensen uit De Bilt hebben herinneringen aan het park. Zij hebben er de trouwfoto’s laten maken, liepen er met hun kinderen of vierden er het bevrijdingsfeest in 1945. De wens is dat het park goed toegankelijk is en blijft voor ouderen. Nu komt de scootmobiel niet of nauwelijks door de fietssluis. De bodembedekking in de fietssluis is los en levert gevaar op van vallen.

 

Achtste droom: het park voor gehandicapten

Wat geldt voor ouderen, is eveneens van toepassing op gehandicapten. Lange tijd bezochten groepen van Bartimeus (visueel gehandicapten) het park, de begeleider vertelde onderweg van alles over de omgeving. De wens is dat deze bezoekers goed hun weg kunnen vinden naar en in het park. Als er aanpassingen nodig zijn, dan is het zaak om te zorgen dat die er komen.

 

Negende droom: het park voor trouwfoto’s

Lange tijd was het park dé locatie om trouwfoto’s te laten maken. De wens is dat dit weer terugkomt. Liefst voor paren uit de wijde omgeving.

 

Tiende droom: hét park van Nederland

De wens is om een park te creëren dat uitblinkt in kwaliteit, zowel op het gebied van onderhoud als van bezoekersvriendelijkheid. Deze kwaliteit wordt ondersteund met de beste website die er op het gebied van parken in Nederland is: goede tekst, mooie foto’s, bruikbaar voor veel doelgroepen, interactief en actueel.

 

 In 2009, toen deze dromen zijn beschreven, verschenen ook andere krantenartikelen over het Van Boetzelaerpark.